Puppy အကြောင်းအားလုံး

Puppy အကြောင်းအားလုံး

သင့်လျော်သောအာဟာရနှင့် ကောင်းမွန်သောစောင့်ရှောက်မှုများသည် ခွေး၏ကျန်းမာရေး၊ အသက်ရှည်ခြင်းနှင့် ပျော်ရွှင်သောဘဝ၏ အခြေခံအုတ်မြစ်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ ခွေးမဝယ်မီတွင်ပင်၊ ဆက်စပ်ပြဿနာအားလုံးကို သေချာစွာ စဉ်းစားရန် လိုအပ်ပါသည်။

ခွေးပေါက်များသည် အလွန်လျင်မြန်စွာ ကြီးထွားလာပြီး ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာရော စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပါ လိုက်လျောညီထွေရှိသော ဖွံ့ဖြိုးမှုအတွက်၊ ဘဝ၏ ပထမလများသည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

လအလိုက် ခွေးပေါက်လေးများ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုဆိုင်ရာ အင်္ဂါရပ်များ

လများအလိုက် ခွေးလေးများ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု၏ အင်္ဂါရပ်များ

1 လသားအရွယ်တွင်ခွေးကလေး

တစ်လ သို့မဟုတ် လေးပတ်ခွဲတွင် ခွေးပေါက်လေးများသည် မိခင်နှင့် မွေးချင်းများနှင့်အတူ နေထိုင်ဆဲဖြစ်သည်။ မကြာသေးမီကပင် ၎င်းတို့သည် ကြားသိမြင်လာရပြီး ဤကာလအတွင်း ၎င်းတို့သည် ပတ်ဝန်းကျင်နေရာများ၊ အသံအသစ်များ၊ အနံ့များ၊ ပတ်ဝန်းကျင်လူများနှင့် တိရိစ္ဆာန်များကို စူးစမ်းလေ့လာရန် တက်ကြွသောအဆင့်တစ်ခုရှိသည်။ လစဉ် ခွေးပေါက်လေးများသည် အဓိပ္ပါယ်ရှိသော လုပ်ရပ်များ ပြုလုပ်ရန် အလွန်သေးငယ်နေသေးသည်၊ ၎င်းတို့အားလုံးသည် ၎င်းတို့၏ မိခင်နှင့် ဗီဇတို့အပေါ် အခြေခံ၍ ဗီဇနှင့် ဆက်သွယ်မှုအပေါ် အခြေခံထားသရွေ့ သေးငယ်နေသေးသည်။ စည်းကမ်းအရ၊ မွေးမြူသူများသည် လူမှုဆက်ဆံရေးတွင် ပထမဆုံးသင်ခန်းစာများရရှိရန် ၎င်းတို့အား သန်မာလာစေရန် အခွင့်အရေးပေးကာ တစ်လသားအရွယ်တွင် ခွေးပေါက်များကို မရောင်းကြပေ။ ဤကာလအတွင်း ခွေးလေးများသည် အဖော်ခွေးများအဖြစ် ဖွံ့ဖြိုးလာစေရန် လူသားများအတွက် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

တစ်လမှ နှစ်လအထိ၊ ခွေးကလေးများသည် အလွတ်ကျက်မှတ်ခြင်း၏ တက်ကြွသောအဆင့် သို့မဟုတ် တစ်နည်းအားဖြင့် ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်းအဆင့်တစ်ခုရှိသည်။ ခွေးကလေးသည် မိဘများကို အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ မှတ်မိလာကာ အမှိုက်သရိုက်များနှင့် လူများနှင့် လူမှုဆက်ဆံရေးကို ထူထောင်လာသည်။

ညီအကိုမောင်နှမထံမှ အရုပ်တစ်ရုပ်ကို ယူပြီး အစားအသောက်ဝေမျှရန် မာန်ဖီကာ အမေ့ပါးကို ကိုက်ကာ လူတစ်ယောက်နှင့် ဝေးရာသို့ ပြေးသွားသည် ။ ဤကာလအတွင်း၊ ခွေးကလေးတစ်ကောင်စီတွင် အလားတူမေးခွန်းများစွာရှိပြီး လုပ်ဆောင်ချက်တစ်ခုလုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် တုံ့ပြန်မှုခံယူခြင်းဖြင့် ရရှိသောအဖြေများရှိသည်။ ညီမက အရုပ်ကို လွှဲပေးလိုက်တယ်၊ ဆိုလိုချင်တာက အားနည်းသွားပြီ၊ နောက်တစ်ခါ မင်းအရုပ်ကို ထပ်ယူသွားနိုင်တယ်။ အမေက ညည်းတွားပြီး သူ့ပါးကို ခါယမ်းပြတော့ သူ့ပါးကို မကိုက်ပါနဲ့။ လူသည် လာ၍ သဘောကျစွာ ရိုက်ခြင်း သို့မဟုတ် ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်ခြင်း - လုပ်ဆောင်ချက်ပေါ် မူတည်၍ ခွေးကလေးသည် ထပ်ခါတလဲလဲ လှုံ့ဆော်မှုအပေါ် ၎င်း၏ နောက်ထပ် တုံ့ပြန်မှုများကို တည်ဆောက်လိမ့်မည်။

2-3 လသားအရွယ်တွင်ခွေးကလေး

နှစ်လနှင့် သုံးလသား ခွေးပေါက်လေးများသည် အလွန်ချစ်ခင်ကြပြီး စပ်စုတတ်ကာ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံတတ်ကြသည်။ သူတို့က တက်ကြွပြီး တစ်ခုခုကို အဆက်မပြတ် စူးစမ်းနေကြတယ်။ ဥပမာ- သူစိမ်းတွေနဲ့တွေ့တဲ့အခါ ကြောက်ရွံ့မှုမရှိဘဲ သူတို့ဆီ ပြေးတက်တာ၊ နမ်းတာ၊ ပွတ်သပ်တာ၊ ခုန်တာ၊ တစ်ခါတစ်ရံ ဟောင်တယ်။ ထို့ကြောင့် ဤကာလအတွင်း ၎င်းတို့သည် မည်သည့်လှုပ်ရှားမှုနှင့်မဆို ဆက်စပ်နေသော အပြုသဘောဆောင်သော အရည်အချင်းများကို အလွယ်တကူ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေနိုင်သည်။ ယခုအချိန်တွင် ခွေးကလေးကို "နေရာ!"၊ "လာ!"၊ "လမ်းလျှောက်!" ဟူသော ညွှန်ကြားချက်များကို လိုက်နာရန် အလွယ်တကူ သင်ကြားနိုင်ပါသည်။

ခွေးကလေး 2-3 လအရွယ်တွင်

3-4 လသားအရွယ်တွင်ခွေးကလေး

"ထိုင်!"၊ "အိပ်!"၊ "မဟုတ်ဘူး!" ခွေးကလေးသည် အသက် 3.5-4 လတွင် ပိုမိုလွယ်ကူစွာ အလုပ်လုပ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော ညွှန်ကြားချက်များသည် အစောပိုင်းအရွယ်တွင် ခွေးကလေးတွင် မဖွံ့ဖြိုးသေးသော တားမြစ်တုံ့ပြန်မှုများအပေါ် အခြေခံထားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

4-5 လတွင်ခွေးကလေး

4-5 လတွင် PUPPY

အသက် 4-5 လတွင်၊ ခွေးကလေးသည် ပုံမှန်လမ်းလျှောက်ရန် လိုအပ်ပြီး ၎င်း၏ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာဖွံ့ဖြိုးမှုအတွက်ရော ဘဝအတွေ့အကြုံများ စုဆောင်းရန်အတွက်ပါ အရေးကြီးသည့် အချိန်နှင့် ရှုပ်ထွေးမှုများ တဖြည်းဖြည်းတိုးလာပါသည်။ ဤကာလအတွင်း ခွေးကလေးသည် သူ၏ အာရုံကြောစနစ်၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာများ ဖွံ့ဖြိုးလာကာ သူ၏ စရိုက်လက္ခဏာ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားနိုင်သည်။ သူစိမ်းများနှင့်တွေ့ဆုံသောအခါ ခွေးကလေးသည် ဂိမ်းတစ်ခုစတင်ရန် ၎င်းတို့ထံ ပြေးမပြေးနိုင်တော့ဘဲ ဘေးမှသာ စောင့်ကြည့်ကာ အပြင်လူများ၏ မထင်မရှား ခြိမ်းခြောက်ခြင်းများကိုပင် ထုတ်ဖော်ပြသလိုက်သောအခါတွင် ကြောက်လန့်ပြီး ထွက်ပြေးသွားကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဤအချိန်ကို ကြောက်ရွံ့သောကာလဟုလည်း ခေါ်သည်။

ယခုအချိန်တွင် ပိုင်ရှင်သည် ခွေးကလေးကို အလွန်ဂရုတစိုက်၊ ချစ်ခင်ကြင်နာစွာ ကိုင်တွယ်တတ်ရန်၊ သူ့ကို ကြောက်လန့်စေမည့်အရာများကို ဂရုတစိုက် စောင့်ကြည့်နေရန် လိုအပ်ပါသည်။ ခွေးကလေးအား ဆက်ဆံမှု သို့မဟုတ် ဂိမ်းတစ်ခုဖြင့် အချိန်မီ အဆိုးမြင်တုံ့ပြန်မှုမှ အာရုံပြောင်းစေရန် ထိုကဲ့သို့သောအခိုက်အတန့်ကို ခန့်မှန်းရန် ကြိုးစားရန်လိုအပ်သည်။

ခွေးပေါက်များအကြောင်း ဆောင်းပါးအားလုံးစာရင်း

ခွေးတစ်ကောင်ယူဖို့ ဘယ်အသက်အရွယ်မှာ ပိုကောင်းလဲ။

စည်းကမ်းအတိုင်း၊ ခွေးပေါက်လေးများကို အသက် 1.5-2.5 လတွင် မိသားစုသစ်များသို့ ပေးအပ်ပြီး မွေးမြူသူများသည် ခွေးငယ် သို့မဟုတ် လူပုမျိုးစိတ်များကို 3-3.5 လအထိ ထားရှိနိုင်သည်။

ကလေးအသက် 1 လမှာ ခွေးကလေးယူဖို့ ကမ်းလှမ်းခံရရင် ဒီကလေးကို သူ့မိသားစုမှာ နောက်ထပ်တစ်လ ကြီးပြင်းခွင့်ပေးဖို့ ကမ်းလှမ်းတာ ပိုကောင်းပါတယ်။

ခွေးကလေးကို ဘယ်အသက်အရွယ်မှာ ယူခဲ့ပါစေ၊ နှစ်လ၊ သုံးလေးနှစ်မှာ ကောင်းမွန်တဲ့ ဆက်ဆံရေးလို့ ခေါ်တဲ့ ပထမဆုံးနေ့ကစပြီး သူနဲ့ မှန်ကန်တဲ့ ဆက်ဆံရေးကို တည်ဆောက်ဖို့ ကြိုးစားပါ။ ယင်းက သင့်အပေါ် ချစ်ခင်မှု၊ နာခံမှု၊ ဆည်းကပ်မှုနှင့် နောက်ပိုင်းတွင် ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို တိုးပွားလာစေမည်ဖြစ်သည်။ ဤအရာအတွက် သင်လိုအပ်သည်-

  • သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို အမြဲဂရုစိုက်ပါ။
  • အချိန်မီ ကျွေးမွေး၊ လမ်းလျှောက်၊ ဖြီးပေးပါ- ဆိုလိုတာက သူ့ကို ဂရုစိုက်၊
  • သူနှင့်အတူ ပုံမှန်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပါ၊ ဂိမ်းများနှင့် ကနဦးလေ့ကျင့်မှုတို့ကို ပေါင်းစပ်ပါ။

ဘဝတွင် မည်သည့်အခက်အခဲမဆို ခွေးကလေးနှင့် ဆက်သွယ်မှုကို မထိခိုက်စေကြောင်း သေချာအောင် ကြိုးစားပါ။ ခွေးများသည် ပိုင်ရှင်၏ ခံစားချက်ကို အလွန်သိမ်မွေ့စွာ ခံစားရပြီး လိုက်လျောညီထွေ တုံ့ပြန်ကြသည်။

သင့်ခွေးကလေး ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ ပြဿနာများ

မျိုးရိုးအလိုက် ခွေးပေါက်များ ကြီးထွားချိန်အတွင်း ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည့် ပြဿနာများသည် အများအားဖြင့် မသင့်လျော်သော အစာကျွေးခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေပါသည်။ အလွန်အကျွံမစားမိစေရန် အစားအစာပမာဏကို သေးငယ်သောအပိုင်းများဖြင့် အဆက်မပြတ်တိုင်းတာသင့်သည်။ ခွေးများတွင် အဝလွန်ခြင်းသည် နှလုံးနှင့် သွေးလှည့်ပတ်မှုကို များစွာ ဖိစီးစေသည်။ အားနည်းသော အရွတ်များနှင့် အဆစ်များကိုပင် ခွေးပေါက်များနှင့် ခွေးငယ်များတွင် မလိုအပ်ဘဲ အလွန်အကျွံ ဖိစီးမှုများနှင့် ထိတွေ့နေရပါသည်။ ယင်း၏အကျိုးဆက်သည် ခြေသည်းနှင့် အဆစ်များနှင့် ဆက်စပ်သော ရောဂါများ ဖြစ်နိုင်သည်။ သင့်လျော်သောအာဟာရဖြင့်၊ ခွေးကလေးသည် တစ်နေ့လျှင် အကြိမ်များစွာ လှုပ်ရှားကစား၊ ပြေးလွှားကာ နယ်မြေကို စူးစမ်းလေ့လာသင့်သည်။ ဘဝပထမနှစ်တွင် နာရီပေါင်းများစွာ ပင်ပန်းလွန်းသော လမ်းလျှောက်ခြင်းကို ရှောင်ကြဉ်သင့်သည်။ သင့်ခွေးနေမကောင်းပါက ခွေးမွေးမြူသူ သို့မဟုတ် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ချက်ချင်းဆက်သွယ်ပါ။

ခွေးလေးတစ်ကောင်ကို 2 လမှ 5 လအတွင်း ပြုစုစောင့်ရှောက်ရာတွင် အဓိကအချက်များ

ကလေးဘဝကတည်းက ခွေးလေးရဲ့ ကျန်းမာရေးအတွက် အခြေခံအုတ်မြစ်ချနိုင်ဖို့ ခွေးကလေးကို တင်းကြပ်စွာ သတ်မှတ်ထားတဲ့ အချိန်တွေမှာ ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီး ပိုးသတ်ဖို့ လိုအပ်ပါလိမ့်မယ်။

ဝမ်းသွားခြင်းနှင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်း

ပထမဆုံး ပိုးသတ်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်များကို ခွေးမွေးမြူသူမှ ဆောင်ရွက်ပါသည်။ အခြေခံအိမ်ရာနှင့် နို့တိုက်ကျွေးရေး ညွှန်ကြားချက်များနှင့်အတူ၊ နောက်ထပ် ပိုးသတ်ခြင်းနှင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းဆိုင်ရာ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများအတွက် အချိန်ဇယားအတိအကျကို သူပြောပြလိမ့်မည်။ များသောအားဖြင့် ခွေးကလေး၏ပိုင်ရှင်သည် နောက်တစ်ကြိမ်ကာကွယ်ဆေးမထိုးမီ ဆယ်ရက်အလိုတွင် ပိုးသတ်ဆေးပေးသည်။

၂၄ လ

အထက်တွင်ဖော်ပြခဲ့သည့်အတိုင်း၊ တစ်လသားအရွယ်တွင်၊ ခွေးကလေးသည် သူ့မိသားစုနှင့် ဝေးကွာရန် သေးငယ်လွန်းနေသေးသည်။ မွေးမြူသူကောင်းများသည် ထိုကဲ့သို့သော ငယ်ရွယ်စဉ်တွင် ၎င်းတို့၏ ရပ်ကွက်များကို မစွန့်ဘဲ ၎င်းတို့၏ မိခင်နှင့်ပေါင်းသင်းကာ အနည်းဆုံး တစ်လခွဲ သို့မဟုတ် တစ်လကြာအောင် ထားခဲ့ပါ။ ထိုအချိန်တွင်၊ ခွေးကလေးသည် ပြင်ပကမ္ဘာနှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်နေပါသည်။

အကယ်၍ သင့်တွင် တစ်လသားအရွယ် ခွေးလေးတစ်ကောင်ရှိနေပြီဆိုလျှင် 6 ပတ်သားအရွယ်တွင် ပထမဆုံး ကာကွယ်ဆေးထိုးရန် လိုအပ်ပါသည်။ ကာကွယ်ဆေးထိုးရန် အကောင်းဆုံးအချိန်ကို သင်မသေချာပါက သင့်မွေးမြူသူ သို့မဟုတ် တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာထံ ဆက်သွယ်ပါ။

ပိုးသတ်ခြင်းနှင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်း။

၄ လ

အသက် 2-2.5 လတွင် မွေးမြူသူထံမှ သင့်ခွေးကလေးကို ကောက်ယူပါက စည်းကမ်းအတိုင်း ခွေးပေါက်များကို ပထမဆုံး ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းကို မွေးမြူသူမှ လုပ်ဆောင်ပါသည်။ ခွေးလေးတွေ ၈-၉ ပတ်သားအရွယ်မှာ ဒီလိုဖြစ်တတ်တဲ့အတွက် ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးပြီးတဲ့ အချိန်မှာ သင့်ဆီရောက်လာပါတယ်။ ခွေးလေးအသက် 8 ပတ်ရှိသောအခါ ပိုင်ရှင်မှ ဒုတိယအကြိမ် ကာကွယ်ဆေးထိုးသင့်ပါသည်။ ခွေးကလေးအား ဒုတိယအကြိမ် ကာကွယ်ဆေးမထိုးမချင်း သီးသန့်ခွဲထားရမည်ဖြစ်ကြောင်း သတိရရမည်ဖြစ်သည်။ ကာကွယ်ဆေးထိုးမည့်အချိန်၏ အသေးစိတ်ရှင်းလင်းချက်အတွက် ခွေးပေါက်ဖွားသူထံ ဆက်သွယ်နိုင်ပါသည်။

၄ လ

အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် ခွေးကလေးသည် အသက် 6 ပတ်တွင် ကာကွယ်ဆေးမထိုးရသေးပါက သို့မဟုတ် အသက် 8-9 ပတ်တွင် ကာကွယ်ဆေးထိုးမည့်အချိန်ဇယား၏ တတိယရွေးချယ်မှုကို အသုံးပြုရပါမည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ခွေးကလေးကို အသက် 12 ပတ်တွင် ပထမဆုံးအကြိမ် ကာကွယ်ဆေးထိုးသင့်ပြီး အသက် 14 နှင့် 16 ပတ်ကြားတွင် ပြန်လည်ကာကွယ်ဆေးထိုးသင့်သည်။ အချိန်ကိုက်နှင့် လိုအပ်သော ကာကွယ်ဆေးများကို အချိန်မီမထိုးစေရန်အတွက် ရက်သတ္တပတ်များအတွင်း ခွေး၏အသက်နှင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးရန်လိုအပ်သော ရက်သတ္တပတ်များကို အမှတ်အသားပြုထားသည့် ပြက္ခဒိန်တစ်ခုထားရှိရန် အကြံပြုအပ်ပါသည်။ ဒါမှမဟုတ် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ရဲ့ အကြံဉာဏ်ကို ရယူနိုင်ပါတယ်။

ဒုတိယအကြိမ် ကာကွယ်ဆေးမထိုးမချင်း ခွေးကလေးကို သီးသန့်ခွဲထားရန် လိုအပ်သည့်အချက်ကို နောက်ပိုင်းတွင် ကာကွယ်ဆေးထိုးသည့်ရက်စွဲသည် ပြောင်းလဲမည်မဟုတ်ပါ။ ဆိုလိုသည်မှာ လမ်းပေါ်ရှိ သူ၏ ဆွေမျိုးများနှင့် ဆက်သွယ်နိုင်ခြင်း မရှိသေးပေ။

၄ လ

အကယ်၍ ခွေးကလေးအား စံကာကွယ်ဆေးထိုးချိန်ဇယားအတိုင်း ကာကွယ်ဆေးထိုးထားပါက အသက် 4 လတွင် ကာကွယ်ဆေးအပြည့်ထိုးထားပြီး၊ quarantine ကိုရုတ်သိမ်းပြီး အတူလမ်းလျှောက်ခြင်း၊ အခြားခွေးများနှင့် လေ့ကျင့်ခြင်းတို့ကို လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့် ပျော်ရွှင်နိုင်သည်။

5 လအတွင်း

၄ လ

အသက် 5 လအရွယ်တွင်၊ ခွေးကလေးသည် တက်ကြွပြီး အိမ်ထဲတွင် အပြည့်အဝ ကျင့်သားရနေသင့်ပြီး၊ ၎င်း၏အမည်ပြောင်၊ အခြေခံ ပညတ်ချက်အချို့ကို သိရှိနားလည်ပြီး ဖြစ်နိုင်ချေနှင့် မဖြစ်သည်ကို နားလည်သင့်သည်။

ဤကာလအတွင်း၊ သူသည် သုံးလခန့်မှ စတင်ကာ ခုနစ်လအထိ ကြာရှည်သော ၎င်း၏သွားများကို နို့မှ အမြဲတမ်းသို့ ဆက်လက်ပြောင်းလဲနေဆဲဖြစ်သည်။ ဤကာလအတွင်း ခွေးကလေး၏ ပါးစပ်ပေါက်ကို စောင့်ကြည့်ရန် လိုအပ်ပြီး နို့သွားများ ကျွတ်သွားခြင်း ရှိမရှိ စောင့်ကြည့်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ၎င်းသည် ခွေး၏ကျန်းမာရေးအတွက်ရော မှန်ကန်သောကိုက်ခြင်းအတွက်ရော အရေးကြီးပါသည်။ 

ခွေးကလေး ကျန်းမာရေးနှင့် အသွင်အပြင်

လမ်းလျှောက်ရန် သင်ယူခြင်း။

ရာသီမရွေး ခွေးလေး လမ်းလျှောက်တတ်ဖို့ လိုပါတယ်။ အိပ်ပြီးပြီးချင်း အစာကျွေးပြီးတိုင်း ခွေးလေးကို အိမ်သာတက်လေ့ရှိအောင် 5-10 မိနစ်လောက် အပြင်မှာ ခေါ်သွားရပါမယ်။ မင်းရဲ့ခွေးကလေးကို အပြင်ကို မကြာခဏခေါ်သွားလေလေ၊ သူ့ဆီကလိုချင်တာကို သူနားလည်လာလေလေ၊ အိမ်အပြင်မှာ အိမ်သာသွားရတာ ပိုမြန်လေလေပါပဲ။

ကစားခြင်းနှင့် တက်ကြွလှုပ်ရှားမှုအတွက် ကြာရှည်လမ်းလျှောက်ခြင်းကို အစားအစာများကြားတွင် အကြံပြုထားသည်။ ရာသီဥတုနှင့် ရာသီပေါ် မူတည်၍ အပြင်ဘက်တွင် တစ်နေ့လျှင် ၁၅ မိနစ်မှ နှစ်နာရီအထိ အချိန်အနည်းငယ် တိုးပေးသင့်သည်။ ဟုတ်ပါတယ်၊ ခွေးရဲ့ အမျိုးအစားနဲ့ အသက်ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ ပထမတော့ နှစ်လသားအရွယ် ခွေးကလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အပြင်ကို သယ်သွားနိုင်ပါတယ်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ခွေးကလေးသည် ကာကွယ်ဆေးထိုးနှံမှုတစ်ခုလုံးကို မပြီးမြောက်သေးပါက၊ အခြားခွေးများနှင့် ထိတွေ့မှုအားလုံးကို ဖယ်ထုတ်ထားသင့်သည်။

လမ်းလျှောက်နေစဉ်အတွင်း ခွေးကလေးသည် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားနေရမည်၊ အေးသောမြေပေါ်တွင် ထိုင်ခြင်း သို့မဟုတ် အိပ်ခြင်းမပြုရပါ။ နှစ်လလောက်မှာ ခွေးကလေးကို ကြိုးဆွဲတတ်အောင် သင်ပေးနိုင်နေပြီ။ ခွေးကလေးသည် ပျော့ပျောင်းသော အလင်းကော်လာကို လျင်မြန်စွာ ကျင့်သုံးသည်။ အစပိုင်းမှာတော့ ခွေးက မင်းသူ့ကို ဦးဆောင်နေတယ်လို့ ခံစားရစေဖို့ သူ့ကို ကြိုးဆွဲခိုင်းဖို့ လိုပါတယ်။ သူ့နောက်ကို လိုက်ပါ (ကြိုးက ရှည်နေသင့်သည်) နှင့် ဂရုတစိုက် မလှုပ်မယှက်ဘဲ မလိုချင်တဲ့ နေရာတွေကနေ ဝေးရာကို ခေါ်သွားပါ။ ခွေးကလေးသည် လမ်းပေါ်မှ မသင့်လျော်သော အစားအစာများကို မစားမိကြောင်း သေချာစေရန် လိုအပ်ပါသည်။

လမ်းလျှောက်နေစဉ် တတိယလ သို့မဟုတ် စတုတ္ထလတွင် သင်သည် ခွေးပေါက်ကြီးတစ်ကောင်နှင့် အလယ်အလတ် သို့မဟုတ် သေးငယ်သောမျိုးကွဲနှင့်အတူ တစ်ကီလိုမီတာခွဲအထိ လမ်းလျှောက်နိုင်သည်၊ ဤအကွာအဝေးကို အချိုးကျလျှော့ချသင့်သည်။ အကွာအဝေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးပါ၊ ခွေးကလေးကို လေ့ကျင့်ခန်း အလွန်အကျွံလုပ်၍ မောပန်းခြင်း မပြုပါနှင့်၊ သို့မဟုတ်ပါက သူသည် အစာစားချင်စိတ် ပျောက်ပြီး ကောင်းမွန်စွာ ကြီးထွားလာမည်မဟုတ်ပါ။

လမ်းလျှောက်ရန် သင်ယူခြင်း။

ငါးလသားအရွယ် ခွေးကလေးနှင့်အတူ သင်သည် နက်နဲသောနှင်းများ၊ မြေကြီး၊ သဲများတွင် ပြေးနိုင်ပြီ၊ တက်ကြွသော ပြင်ပဂိမ်းများ ကစားခြင်း၊ ရေကူးခြင်း၊ နှင်းလျှောစီးခြင်း သို့မဟုတ် စက်ဘီးစီးခြင်းတွင် ပိုင်ရှင်ကို လိုက်ပါခွင့်ပေးလိုက်ပါ။ သို့သော် ဤနေရာတွင်ပင် ခွေးကလေးအား အလုပ်အလွန်အကျွံ မလုပ်နိုင်ဘဲ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှု၏ ပထမလက္ခဏာတွင် အနားယူရန် သို့မဟုတ် လမ်းလျှောက်ခြင်းကို ရပ်ရန် လိုအပ်သည်။

ခွေးကလေးနဲ့ လမ်းလျှောက်တဲ့အခါ ဆူညံသံတွေကို ဂရုမစိုက်ဖို့၊ ကားတွေကို မကြောက်ဖို့၊ တိတ်ဆိတ်တဲ့ လမ်းတွေကနေ ဆူညံသံတွေဆီ တဖြည်းဖြည်း ရွေ့လျားလာဖို့ သင်ပေးပါ။ ခွေးကလေးသည် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လမ်းလျှောက်ရန်နှင့် ရွယ်တူများနှင့် ကစားရန် လိုအပ်သည်။ သီးသန့်အိမ်တွင်နေထိုင်သော ခွေးကလေးအတွက် လူမှုဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်ရန် အထူးလိုအပ်ပါသည်။ ကူးစက်ရောဂါများ ကူးစက်နိုင်သောကြောင့် ခွေးလေခွေးလွင့်များနှင့် ဝေးဝေးနေပါ။ လမ်းလျှောက်နေစဉ်တွင် သင့်ခွေးလေးအား မီးပုံးပျံများဖြင့် ကစားတတ်အောင် သင်ပေးနိုင်သည်- သူ့ကို ချီးကျူးပြီး မီးပုံးပျံပေါက်ကွဲသည့်အခါ သူနှင့်အတူ ပျော်ရွှင်လိုက်ပါ။ ဤဂိမ်းသည် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကို အားကောင်းစေမည်ဖြစ်ပြီး ခွေးကလေးသည် မီးရှူးမီးပန်းများနှင့် မီးရှူးမီးပန်းများ ပေါက်ကွဲခြင်းကို ကြောက်လန့်မည်မဟုတ်ပါ။

အကယ်၍ ခွေးကလေးသည် တိုက်ခန်းတွင်နေထိုင်ပါက ပထမအကြိမ် ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက် လမ်းလျှောက်ခွင့်ရှိသည်။ ဒါပေမယ့် ဒုတိယအကြိမ် ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးတဲ့အချိန်အထိ လမ်းပေါ်မှာ တခြားခွေးတွေနဲ့ မဆုံမိအောင် သေချာထားဖို့ လိုပါတယ်။ အကယ်၍ ခွေးကလေးသည် ၎င်း၏နယ်မြေတွင် တစ်ယောက်တည်းနေမည့် သီးသန့်အိမ်တွင် နေထိုင်မည်ဆိုပါက အိမ်တွင် ပထမဆုံးနေ့မှ စတင်၍ လမ်းလျှောက်နိုင်သည်။

အထူးသဖြင့် စိုစွတ်သော ရာသီဥတုတွင် လမ်းလျှောက်ပြီးနောက် ခွေးလေး၏ ခြေသည်းများနှင့် ဗိုက်ကို သုတ်ရန် သို့မဟုတ် ဆေးကြောရန် လိုအပ်သည်။ ဆောင်းရာသီတွင်၊ paw pads ပေါ်ရှိ အရေပြားကို ယားယံခြင်း သို့မဟုတ် မထိခိုက်စေရန် လမ်းပေါ်ရှိ ဓာတုပစ္စည်းများကို မထိခိုက်စေရန် ရိုးရှင်းစွာပြုလုပ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။

နေ့စဉ်စောင့်ရှောက်မှု

နေ့စဉ်စောင့်ရှောက်မှု

ပြုစုပျိုးထောင်ချိန်သည် ခွေးလေးတစ်ကောင်ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ရန်အချိန်မဟုတ်ပဲ ဆက်သွယ်ရန်၊ အဆက်အသွယ်လုပ်ရန်၊ အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ကို အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်အဖြစ် သတ်မှတ်ရန် အခွင့်အရေးကောင်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။

ဆံပင်ထိန်းသိမ်းမှု

ခွေးကလေးကို ကုတ်အင်္ကျီအတိုလေးနဲ့ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ၀တ်ဆင်ဖို့အတွက်၊ သွန်းလောင်းနေစဉ်အတွင်း သန့်စင်ဖို့အတွက် သဘာဝအမွေးအမှင်နဲ့ သတ္တုကောင်းတဲ့ သွားတွေပါတဲ့ စုတ်တံတစ်ခု လိုအပ်ပါတယ်။ ဆံပင်တို ခွေးများအတွက် စံပြ စောင့်ရှောက်မှု ထုတ်ကုန်သည် နှိပ်နယ်သည့် အင်္ကျီဖြစ်သည်။ ဆံပင်ရှည်မျိုးစိတ်များ၏ ခွေးများအတွက်၊ ပျော့ပျောင်းသော စုတ်တံတစ်ခု လိုအပ်နေသေးသည်။

ခွေးမျိုးစိတ်အားလုံး၏ လက်သည်းညှပ်များ၊ မျက်နှာသုတ်ပဝါများ၊ ခေါင်းလျှော်ရည်များလည်း လိုအပ်ပါသည်။ သင့်ခွေးလေးကို လိုအပ်သလိုသာ ရေချိုးပေးပါ။ မကြာခဏ ပေါင်းလိုက်လျှင် ပိုကောင်းသည် - ဤနည်းသည် ခွေးကလေး ထိတွေ့ခံရသည့်ပုံစံဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် အနာဂတ်တွင် အဆင်ပြေလာမည်ဖြစ်သည်။ ခွေးကလေးကို ပုံမှန်လှဲချပါ၊ ဗိုက်၊ ခြေသည်းများကို စစ်ဆေးပါ။ နောင်တွင် လူသားတို့၏လက်ကို ကြောက်ရွံ့လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။

အကယ်၍ သင့်တွင် အလွန်ရှည်လျားသော ကုတ်အင်္ကျီ သို့မဟုတ် ထူထဲသော အောက်ခံအင်္ကျီဖြင့် လက္ခဏာရှိသော မျိုးကွဲခွေးကလေးရှိပါက၊ သင်သည် ခွေးကလေးကို ငယ်စဉ်ကပင် ဖြီးပေးလေ့ရှိသော ကျွမ်းကျင်သော အလှပြင်ဆရာထံ သွားရောက်နိုင်ပါသည်။

သွားဘက်ဆိုင်ရာစောင့်ရှောက်မှု

သွားများသန့်ရှင်းခြင်းသည် ကျန်းမာရေးအတွက် အဓိကသော့ချက်ဖြစ်သည်။ ယခုရောင်းချရာတွင် သွားတိုက်တံအဖြစ် လုပ်ဆောင်သည့် ဝါးချောင်းမျိုးစုံအပြင် ခွေးများအတွက် အထူးသွားတိုက်ဆေးများနှင့် စုတ်တံများ အများအပြားရှိသည်။

ကြီးထွားမှုကာလ ၃ လမှ ၇ လအတွင်း ခွေးပေါက်များသည် သွားများကို နို့မှ အမြဲတမ်းအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲပေးသည်။ ဤအချိန်တွင်၊ ပြောင်းလဲခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်ကို လိုက်နာရန် အရေးကြီးပြီး လိုအပ်ပါက တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်၏ ဝန်ဆောင်မှုများကို ဆက်သွယ်ပါ။

သွားဘက်ဆိုင်ရာစောင့်ရှောက်မှု

နားကိုဂရုစိုက်ပါ။

ခွေးကလေး တစ်ခုခုမှာ ညစ်ပတ်နေလျှင် လိုအပ်ပါက ရေချိုးရန်သာ လိုအပ်ပါသည်။ လမ်းလျှောက်ပြီးတိုင်း ခြေသည်းနဲ့ ဗိုက်ကို ရေဆေးပြီး သုတ်ပေးပါ။ သင့်အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ကို ဆေးကြောသည့်အခါတွင် နားရွက်အတွင်း ရေမ၀င်စေရန် သတိထားပါ။ နားတူးမြောင်းအတွင်းရှိ အစိုဓာတ်သည် မှိုနှင့် အခြားရောဂါများကို တိုးပွားစေသည်။ နားရွက်တွေ ညစ်ပတ်နေရင် ရေစိုနေတဲ့ ဆပ်ပြာနဲ့ အညစ်အကြေးတွေကို ညင်သာစွာ ဖယ်ရှားလိုက်ပါ။ နားအတွင်းပိုင်း ညစ်ပတ်နေပါက အထူးလိမ်းဆေးဖြင့် စိုစွတ်သော ဂွမ်းစဖြင့် သုတ်ပါ၊ သို့သော် မနက်ပါ။ သန့်ရှင်းသော နားရွက်ကို ခြောက်သွေ့စေရမည်။ နားရွက်ဆွဲထားသော ခွေးကလေးများတွင် နားပေါက်များကို ပိတ်ထားပြီး လေဝင်လေထွက်မရှိသောကြောင့် ကြိုတင်ကာကွယ်ရန်အတွက် အထူးနားကြပ်များကို နှစ်ပတ်မှ တစ်ကြိမ် အသုံးပြုရန် အကြံပြုအပ်ပါသည်။

လက်သည်း ဂရုစိုက်ပါ။

လက်သည်းများကို လိုအပ်သလို ညှပ်ပါ။ လမ်းလျှောက်နေစဉ် ခွေးသည် ခြေသည်းများ ချွတ်ထားလျှင် ၎င်းတို့ကို ညှပ်မထားပါ။ ခြေသည်းများနှင့် လက်ချောင်းများကို ပုံမှန်ခံစားရရန် အကြံပြုလိုသည်- တစ်နေ့နေ့တွင် ခွေးသည် ၎င်း၏ခြေသည်းကို ဖြတ်သွားပါက၊ သင်သည် ရှေးဦးသူနာပြုစုခြင်းကို အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ ပေးနိုင်ပြီး ပတ်တီးကို လိမ်းပေးနိုင်ပါသည်။

ရှည်လျားသောခြေသည်းများသည် မှန်ကန်စွာသတ်မှတ်ထားသည့်တိုင် ခြေသည်းများကို ကွဲသွားစေနိုင်သည်။ ရိတ်တဲ့အခါ ခြေသည်းတွေ တိုလာပြီး ခြေသည်းတွေ နေရာယူလာတဲ့အတွက် ခြေသည်းတွေ မလိုအပ်ဘဲ မကြီးထွားဖို့ သေချာဖို့ အလွန်အရေးကြီးပါတယ်။ သင့်ခွေးလေး၏ လက်သည်းများကို တတ်နိုင်သမျှ စောနိုင်သမျှ စောစီးစွာ ညှပ်ခြင်း သို့မဟုတ် ထက်မြက်အောင် ပြုလုပ်ပါ။ ခွေးပေါက်လေးများအတွက်၊ လက်သည်းခြေသည်းအစုံမှညှပ်များသည် သင့်လျော်ပါသည်။ သမားရိုးကျညှပ်ညှပ်တွေက အဆင်မပြေတော့တဲ့အခါ ခွေးခြေသည်းတွေအတွက် အထူးညှပ်တွေကို သုံးဖို့ လိုပါလိမ့်မယ်။ ခြေသည်းတိုင်းမှာ သွေးကြောတွေ ရှိပြီး ထိမိရင် သွေးထွက်တတ်တာမို့ လက်သည်းညှပ်တဲ့အခါ ဒါကို ရှောင်ကြဉ်ပါ။ ပြဿနာဖြစ်လာပါက ဟိုက်ဒရိုဂျင်ပါအောက်ဆိုဒ်ဖြင့် ကုသပါ သို့မဟုတ် ဆေးဆိုင်တွင် ဝယ်နိုင်သော အထူးသွေးပြန်ကြောခဲတံကို အသုံးပြုပါ။

PUPPY အာဟာရ

ခွေးကလေးအာဟာရ

အခြေခံအချက်များ ကျွေးမွေးခြင်း။

ခွေးကလေးများသည် ၎င်းတို့၏ကျန်းမာရေးအတွက် အုတ်မြစ်ချသည့် တစ်နှစ်အထိ ဖြစ်သောကြောင့် အရည်အသွေးကောင်းမွန်သော မျှတသောအစားအစာကို ရရှိသင့်သည်။ ခွေးပိုင်ရှင်သည် ခွေး၏အရွယ်အစားနှင့် ၎င်း၏မျိုးစိတ်အတွက် သင့်လျော်သော အစာကို ပေးဆောင်ရန် တာဝန်ရှိသည်။ ခွေးသည် အရာအားလုံးကို စားနိုင်ပြီး စားပွဲမှ စားကြွင်းစားကျန်များကို ကျွေးနိုင်သည်ဟု ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် သင်သည် အစွန်းမရောက်နိုင်ပါ။ ဒါပေမယ့် အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ကို လူသားဆန်အောင်လုပ်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်သလို အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ကသာ အအရသာအရှိဆုံးတွေကိုသာ လက်ခံပြီး လူအတွက် ရည်ရွယ်ထားတဲ့ အရသာတွေကို ပေးမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာက ခွေးကို ဒုက္ခတစ်ခုပဲ ဖြစ်စေမှာပါ။

အာဟာရမမျှတပါက အဝလွန်ခြင်း၊ အတွင်းပိုင်းရောဂါများ သို့မဟုတ် အရေပြားရောဂါများ ဖြစ်ပွားစေနိုင်သည်။ တိရိစ္ဆာန်၏ ကျန်းမာရေးကို ထိန်းသိမ်းသော အာဟာရသာလျှင် မှန်ကန်ပါသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ပရိုတင်းများ၊ အဆီများ၊ ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်ပါဝင်မှုများသည့် ခွေး၏အစားအစာကို မျှတအောင်ထိန်းထားရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

ဒီလိုလုပ်ဖို့ အလွယ်ဆုံးနည်းလမ်းကတော့ အဆင်သင့်လုပ်ထားတဲ့ ခွေးကလေးအစာတွေကို သုံးဖို့ဖြစ်ပြီး အဲဒီဒြပ်စင်တွေအပြင် ဗီတာမင်နဲ့ သတ္တုဓာတ်တွေ ပါဝင်မှုကို ထည့်သွင်းတွက်ချက်ပြီး မျှတအောင် ထည့်သွင်းထားပါတယ်။

ခွေးအစားအစာတွင် အဓိကပါဝင်ပစ္စည်းများကား အဘယ်နည်း။

အသားသည် ခွေး၏ အာဟာရ၏ အခြေခံဖြစ်သင့်သည် - အစာကျွေးခြင်း၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း သို့မဟုတ် သဘာဝအာဟာရ၏ အခြေခံဖြစ်ရမည်။ အသားသည် အဓိက အရင်းအမြစ်ဖြစ်သည်။ ပရိုတိန်း၏ . ဒါပေမယ့် ခွေးက အသားနုကို သီးသန့်စားရင် ဒါမှမဟုတ် ချို့ယွင်းနေတဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေ (သွေးပြန်ကြော၊ အရေပြားနဲ့ အရိုးနု) ကိုသာ စားရင် အစာမကြေဖြစ်တတ်တာမို့ အသားကို သန့်စင်တဲ့ အသားနဲ့ offal နှစ်မျိုးလုံးကနေ ရောစပ်ရပါမယ်။ ၎င်းတွင် စွမ်းအင်အရင်းအမြစ်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ပေးသည့် တိရစ္ဆာန်အဆီလည်း ပါဝင်သည်။ ပရိုတင်းဓာတ်ကို ငါး၊ ပင်လယ်စာ၊ နို့ထွက်ပစ္စည်းနှင့် ဥများတွင်လည်း တွေ့ရှိနိုင်သည်။

ကျန်းမာသော သွားများနှင့် အရိုးများ၊ အရေပြားနှင့် ကုတ်အင်္ကျီများကို ထိန်းသိမ်းရန် ခွေးသည် လိုအပ်သည်။ unsaturated fatty acids များ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဆီများတွင်ပါရှိသည်။ အပင်ထွက်ပစ္စည်းများ (နေကြာ၊ မြေပဲ၊ သံလွင်၊ ပဲပိစပ်ဆီ၊ အညှောက်ပေါက်သော ဂျုံစေ့များ) နှင့် တိရစ္ဆာန်ထွက်ပစ္စည်းများ - ဥများတွင် ဆီပြန်သောငါး (ဆော်လမွန်) တို့တွင် နှစ်မျိုးစလုံးကို တွေ့ရှိရသည်။ အလွန်ကောင်းမွန်သောအရင်းအမြစ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ unsaturated fatty acids များ ငါးဆီဖြစ်သည်။

ဘိုဟိုက်ဒရိတ် ခန္ဓာကိုယ်အတွက် စွမ်းအင်ပေးစွမ်းသူများဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ၎င်းတို့ကို စီရီရယ်များတွင်တွေ့ရှိရပြီး ခွေးသည် အစာစားပြီး တက်ကြွသောဂိမ်းများနှင့် လမ်းလျှောက်ရန်အတွက် လုံလောက်သောခွန်အားရှိစေရန် အဆင်သင့်လုပ်ထားသော အစာများထဲသို့ မကြာခဏထည့်လေ့ရှိသည်။

ပြီးပြည့်စုံသော အစားအစာတစ်ခုတွင် အရိုးစုတည်ဆောက်ရန်အတွက်သာမက အခြားသော ဇီဝဖြစ်စဉ်များ အတွက်ပါ လိုအပ်သော ဗီတာမင်နှင့် သတ္တုဓာတ်များလည်း ပါဝင်သင့်သည်။ ကြီးထွားလာနေသော ခွေးတစ်ကောင်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် စဉ်ဆက်မပြတ် ပြန်လည်ဖွဲ့စည်းမှုကို ခံယူနေရသည်။ အရိုးများနှင့် ကြွက်သားများအတွက် "တည်ဆောက်ပစ္စည်း" အနေဖြင့်၊ ခွေးကလေးသည် ဇီဝဖြစ်စဉ်လုပ်ငန်းစဉ်များအတွက် စွမ်းအင်ထောက်ပံ့သူများအဖြစ် ပရိုတင်းနှင့် ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်၊ ဗီတာမင်နှင့် သတ္တုဓာတ်များ လိုအပ်ပါသည်။ စုစုပေါင်းအစာတွင် ပရိုတင်း၏ သုံးပုံတစ်ပုံခန့်၊ အဆီ၏ ၅% နှင့် အနည်းဆုံး ကာဗိုဟိုက်ဒရိတ်တစ်ဝက်ခန့် ပါဝင်သင့်သည်။

အစားအစာ၏အဓိကအစိတ်အပိုင်းများ

ထို့ကြောင့် သင့်ခွေးကလေးကို သဘာဝအစားအစာများဖြင့် ကျွေးမွေးရန် ဆုံးဖြတ်ပါက၊ သူ့အတွက် ပြီးပြည့်စုံသော အစားအစာဖန်တီးရန်အတွက် အထက်ဖော်ပြပါ အစားအစာ အစိတ်အပိုင်းများအကြောင်း ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် လိုအပ်ပါသည်။ ထို့အပြင်၊ ခန္ဓာကိုယ်၏လိုအပ်ချက်များသည် အသက်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ ပြောင်းလဲလာသောကြောင့် ၎င်းကို အဆက်မပြတ် ချိန်ညှိရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ထူးဆန်းသည်နှင့်အမျှ၊ ခွေးပေါက်ကလေးများနှင့် ခွေးငယ်များသည် အရွယ်ရောက်ပြီးသော ခွေးများထက် အစာပိုလိုအပ်သည်။ ငါးလအထိ - နှစ်ဆ၊ ထို့နောက် 50% ခန့်။ ၎င်းတို့၏အစားအစာသည် သုံးပုံနှစ်ပုံဖြစ်သင့်ပြီး အနည်းဆုံးတစ်ဝက်သည် အသားနှင့် အခြားပရိုတင်းဓာတ်များပါ၀င်သည်။ ခွေး၏အသက်အရွယ်နှင့် လိုအပ်ချက်များနှင့်အညီ အဆင်သင့်လုပ်ထားသော အစာထုပ်ပါ အချက်အလက်များကို ဖတ်ခြင်းဖြင့် မှန်ကန်သော အရွယ်အစားကို လိုက်နာရန် အလွယ်ဆုံးဖြစ်သည်။

အဆင်သင့်လုပ်ထားသော ခွေးကလေး အစားအစာကို ရွေးချယ်ခြင်းဖြင့် သင်သည် ခွေးကလေးကို လိုအပ်သော အာဟာရများ ဖြည့်ဆည်းပေးမည်ဖြစ်ပြီး ကြီးထွားလာသော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ အသက်အရွယ်အရ အစားအစာကို ပြောင်းလဲနိုင်ပြီး အရသာအမျိုးမျိုးကို ပေးဆောင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ လိုအပ်သော နေ့စဥ်ထောက်ပံ့ကြေးကို ပေးဆောင်ရန်အတွက် ပက်ကေ့ဂျ်ပါ အကြံပြုချက်များကို ဖတ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။

၁လမှ ၅လအရွယ် ခွေးကလေးကို မှန်ကန်စွာ ကျွေးနည်း

ခွေးများအားလုံးအတွက် စံပြအစားအစာကို တစ်ကြိမ်တည်း ဖန်တီးရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ ဤနေရာတွင် သင်သည် ခွေးကလေး၏ မျိုးပွားမှု၊ အသက်၊ အရွယ်အစားနှင့် လှုပ်ရှားမှုအဆင့်စသည့် အချက်များကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် လိုအပ်ပါသည်။ မွေးမြူသူထံမှ ယူထားသော ခွေးကလေးကို နောက်ပိုင်းတွင် အကြံပြုချက်များအတိုင်း ပထမအကြိမ် ဆက်လက်ကျွေးမွေးသင့်သည်။

ခွေးကလေးကို ဘယ်လိုကျွေးရမလဲ

ဘဝ၏တတိယ သို့မဟုတ် စတုတ္ထပတ်တွင် မိခင်နို့အပြင် ခွေးပေါက်ကလေးများသည် ပထမဆုံးဖြည့်စွက်အစားအစာများကို စတင်ရရှိကြသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ပထမလတွင်ခွေးပေါက်လေးများစားမည့်အစားအစာအမျိုးအစားကို မွေးမြူသူသည် သဘာဝအစားအစာ သို့မဟုတ် အသက် 1-2 လအထိ အလွန်ငယ်သောခွေးပေါက်လေးများအတွက် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသော စက်မှုလုပ်ငန်းဆိုင်ရာ အစားအစာများဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် အသက်တစ်နှစ်ခွဲနဲ့ ငါးလကြား အရွယ်ရှိတဲ့ ခွေးကလေးကို ကောက်ကိုင်လိုက်တဲ့အခါ သူ့ရဲ့ အစာခြေစနစ်ဟာ သူ့အသက်ရဲ့ ပထမလမှာ ရရှိတဲ့ အစားအစာနဲ့ လိုက်လျောညီထွေ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ ပြန်လည်ဖွဲ့စည်းပုံနှင့် နေရာအသစ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ရခြင်း၏ ဖိစီးမှုကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အစာခြေဖျက်မှုဆိုင်ရာ ပြဿနာများကို ရှောင်ရှားရန် အနည်းဆုံး တစ်ပတ်ကြာ သင်၏ အစားအသောက် အချိန်ဇယားနှင့် အစားအသောက်ကို မပြောင်းလဲဘဲ ထိန်းသိမ်းထားရန် လိုအပ်ပါသည်။ အခြေအနေသစ်တွင် ခွေးလေးအတွက် ပိုမိုလွယ်ကူလာမည်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့နောက် အိမ်ပြောင်းခြင်းသည် သူ့အတွက် နာကျင်မှုမရှိပေ။

အနာဂတ်တွင် သင်သည် ငယ်ရွယ်သော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ၏ အစားအသောက်ကို ပြောင်းလဲလိုပါက အချိန်မရွေး ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်။ ဤကိစ္စတွင်၊ သင့်အား အဖိုးတန်အကြံပြုချက်များပေးမည့် မွေးမြူမွေးမြူသူ သို့မဟုတ် တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာနှင့် တိုင်ပင်ရန် အကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုဖြစ်သည်။

ခွေးပေါက်စများကို တစ်ကြိမ်လျှင် နေ့စဉ် အစားအစာ ကျွေးမွေးခြင်းမပြုသင့်ပါ၊ အစာတစ်ခုလုံးကို ကောင်းစွာမချေဖျက်နိုင်သော အစာအိမ်သေးငယ်လွန်းပါသည်။ ဒီအကျိုးဆက်က အစာအိမ်ပိုလျှံလာမယ်။ ထို့အပြင် အရွတ်များ၊ အဆစ်များနှင့် အရိုးများသည် ဖိစီးမှု များလွန်းသဖြင့် ထိခိုက်မှုကိုသာ သက်ရောက်စေပါသည်။ ကျန်းမာပြီး အစာကောင်းကောင်းကျွေးသော ခွေးကလေးတွင် နံရိုးများသည် အမြင်အာရုံကို မပြနိုင်သော်လည်း လက်ဖဝါးဖြင့် ခံစားရမည်ဖြစ်သည်။

ခွေးကလေးကို ပထမလနှင့် တစ်နှစ်အထိ နို့မတိုက်မိပါက ပြုပြင်ရန် အလွန်ခက်ခဲသော ဆိုးကျိုးများရှိသည်။ ထို့ကြောင့် သင့်ခွေးကလေးကို မျှတသောနည်းလမ်းဖြင့် အစာကျွေးရန်နှင့် အတိအကျ အစာကျွေးချိန်ကို လိုက်နာရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ဒီစည်းမျဉ်းနှစ်ခုကို လိုက်နာခြင်းက သင့်ကိုယ်အလေးချိန်ကို ပုံမှန်ဖြစ်အောင် ကူညီပေးပါလိမ့်မယ်။  

အစာစားပြီးနောက် ခွေးကလေးအား အရသာရှိသော အစာစားပြီးနောက် တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်များနှင့် ထုံးစံအတိုင်း အနားယူခွင့်ပြုသင့်သည်။ မဟုတ်ရင် အစာစားပြီးပြီးချင်း ကစားတဲ့အခါမျိုးကွဲခွေးကြီးတွေမှာ ဖြစ်တတ်တဲ့ ဗိုက်ပြည့်ပြီး အသက်အန္တရာယ်ရှိတဲ့ အနေအထားမျိုး ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်ပါတယ်။

အသက်အရွယ်အမျိုးမျိုးရှိ ခွေးလေးများအတွက် အစာကျွေးသည့်အရေအတွက်-

1 လ - တစ်နေ့လျှင် 5-6 ကြိမ်;

2-4 လ - တစ်နေ့လျှင် 4 ကြိမ်;

၅ လပိုင်း – တစ်နေ့ ၃ ကြိမ်။

တစ်နေ့ကို မနက်မှ ညနေအထိ အညီအမျှ ပိုင်းခြားပြီး ဤသတ်မှတ်ထားသောအချိန်တွင် ခွေးကလေးကို အစာကျွေးရန် ကြိုးစားပါ။

ခွေးလေးတွေကို မပေးသင့်တဲ့အရာ

  • ကြွယ်ဝသောအသားဟင်းရည်။
  • ကြက်အရိုး (tubular)။
  • အရိုးပြုတ်။
  • ဆေးလိပ်၊ အငန်၊ အဆီများသည်။
  • ချိုချဉ်၊ ချောကလက်၊ ကိတ်မုန့်။
  • ပဲမျိုးစုံ။
  • ဂေါ်ဖီထုပ်။

ဤထုတ်ကုန်အားလုံးသည် ခွေးများအတွက် အဆိပ်ဖြစ်စေနိုင်သည် သို့မဟုတ် အစာခြေလမ်းကြောင်းကို ပျက်စီးစေကာ ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ်ကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေကာ ဓာတ်ငွေ့ဖွဲ့စည်းမှုကို တိုးလာစေနိုင်သည်။

ယေဘူယျ အာဟာရအစီအစဉ်ကိုသာ ဤနေရာတွင်ဖော်ပြထားသည်၊ ပိုမိုအသေးစိတ်အကြံပြုချက်များအတွက် သင်သည် မွေးမြူသူ သို့မဟုတ် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ အမြဲဆက်သွယ်နိုင်ပါသည်။ အနာဂတ်တွင်၊ ခွေးကလေး၏လိုအပ်ချက်များကိုလေ့လာပြီးသည်နှင့်သင်ကိုယ်တိုင်သူ့ထံမှကျန်းမာသောခွေးကိုပြုစုပျိုးထောင်ရန်အတွက်သင့်လျော်သောအစားအစာကိုရွေးချယ်ပြီးကုသနိုင်လိမ့်မည်။

ခွေးကလေးကို ဘယ်လိုကျွေးရမလဲ

စက်မှုခွေးကလေး အစားအစာ

ပရိုတင်းဓာတ်နှင့် အခြားလိုအပ်သော အရာဝတ္ထုများ၏ ပါဝင်မှုအရ၊ အချောထည်များသည် သိပ္ပံနည်းကျ စံချိန်စံညွှန်းများနှင့် ကိုက်ညီပါသည်။ စည်သွပ်ဘူး၏ ခေတ်မီနည်းသည် အိမ်ချက်ခြင်းထက် ဗီတာမင်များကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ထိန်းသိမ်းသည်။ အသားများတွင်ပါရှိသော ပျက်စီးသော ပိုးမွှားများ ထုတ်လုပ်ခြင်း။ နောက်ထပ် အားသာချက်တစ်ခုကတော့ အိမ်မှာ အစားအစာ အမြဲ ထောက်ပံ့ပေးနိုင်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဥပမာ ခရီးသွားတဲ့အခါ အဆင်သင့်လုပ်ထားတဲ့ အစားအစာက အစာကျွေးတဲ့ပြဿနာအတွက် အလွယ်ဆုံးဖြေရှင်းချက်ပါပဲ။ ခြောက်သွေ့သောအစားအစာတွင် ပုံမှန်အစိုအစာများထက် ရေငါးဆပိုနည်းသောကြောင့် သီးခြားပန်းကန်လုံးတစ်လုံးတွင် ရေထည့်ထားကြောင်း သေချာပါစေ။ အစားအစာခြောက် ၂၀၀ ဂရမ်သည် တစ်ဗူးတွင် အစာတစ်ခုလုံး ၈၅၀ ဂရမ် သို့မဟုတ် အသား ၄၀၀ ဂရမ်နှင့် ယာဂု ၁၂၅ ဂရမ်ခန့် တူညီသော အာဟာရတန်ဖိုးရှိသည်။ ဤကိစ္စတွင်၊ အပိုလက်ဆောင်များမလိုအပ်ပါ - ၎င်းတို့သည်အဝလွန်ခြင်းကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။

ခွေးကလေးအား မှန်ကန်သော အစာကျွေးခြင်းသည် ကျန်းမာသော တိရိစ္ဆာန်များ ထူထောင်ရန်အတွက် အခြေခံဖြစ်သည်။ ပရိုတင်းဓာတ်ပါဝင်မှုမြင့်မားသော ကယ်လိုရီမြင့်မားသော အစားအစာများ ပိုမိုလိုအပ်သည်။ ဤကာလအတွင်း ခွေးကလေး၏ အစာခြေလမ်းကြောင်းသည် အပြည့်အဝ မဖွဲ့စည်းရသေးဘဲ မိခင်နို့မှ အဆင်သင့်လုပ်ထားသော အစာများဆီသို့ ကူးပြောင်းသွားသောအခါတွင် အူအတွင်းရှိ ဘက်တီးရီးယား ပန်းမန်များ စုပုံလာသည်။

ခွေးကလေးအတွက် အစားအသောက်ရွေးချယ်ရာတွင် ၎င်း၏အသက်၊ အရွယ်အစား သို့မဟုတ် မျိုးပွားမှု၊ ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုအဆင့်နှင့် တစ်ဦးချင်းကျန်းမာရေးအခြေအနေတို့ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် အရေးကြီးပါသည်။ ဤကန့်သတ်ချက်များအားလုံးကို PRO PLAN ® တွင် ထည့်သွင်းစဉ်းစားထားပါသည်။ အထူးပရီမီယံအခြောက်အစားအစာ။

ရေ

ရေ

ရေသည် အမြဲတမ်း လတ်ဆတ်သန့်ရှင်းပြီး အေးခဲနေပါက ခွေးလေးအတွက် အမြဲမပြတ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ရရှိနိုင်သင့်သည်။ ကျန်းမာသောခွေးသည် ပုံမှန်အစိုဓာတ်ရှိသောအစာတွင် မသောက်ရသော်လည်း အပူရှိန်၌ ရေငတ်ခြင်း၊ အားစိုက်ထုတ်ပြီးနောက် သို့မဟုတ် အချို့သောအစားအစာဖြင့် ငြိမ်းသတ်နိုင်သင့်သည်။ အကြောင်းရင်းမသိနိုင်သော အဆက်မပြတ်ရေငတ်ခြင်းသည် ရောဂါလက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သည်။

ခွေးပေါက်ကလေးများ၏ဖြစ်နိုင်သောရောဂါများ

ခွေးကလေးများသည် ကလေးများအားလုံးကဲ့သို့ တစ်ခုခုကြောင့် ဖျားနာနိုင်သည်။ ရောဂါများသည် ကူးစက်နိုင်ပြီး ကူးစက်ခြင်းမရှိ၊ မူလအစတွင် စိတ်ဒဏ်ရာရနိုင်ပြီး မျိုးဗီဇမှ ကူးစက်နိုင်သည်။ မမျှော်လင့်ဘဲ ကြုံတွေ့ရနိုင်လျှင် အချို့သော အမွေဆက်ခံသည့် ရောဂါများသည် နောက်ပိုင်းအသက်အရွယ်တွင် ပေါ်လာနိုင်သောကြောင့် အခြားရောဂါအမျိုးအစားများကို ရှောင်ရှားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဒီလိုလုပ်ဖို့၊ ခွေးကလေးကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့၊ မှန်ကန်စွာ ကျွေးမွေးပြီး ကျန်းမာရေးကို စောင့်ကြည့်ဖို့ အကြံပြုချက်တွေကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် လိုက်နာဖို့ လိုပါတယ်။

ကူးစက်ရောဂါများ

 Parvovirus enteritis အန္တရာယ်ရှိသော ကူးစက်ရောဂါဖြစ်ပြီး အူလမ်းကြောင်း ကမောက်ကမဖြစ်သည့် လက္ခဏာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ခွေးလေးတွေမှာ ဒီရောဂါရဲ့ သေဆုံးမှုဟာ 90% အထိ ရှိလာပါပြီ။ ခွေးကလေးကို လိုအပ်သော ကာကွယ်ဆေးကို အချိန်မီ ထိုးပေးခြင်းဖြင့် ၎င်းကို ရှောင်ရှားနိုင်သည်။

Canine distemper သည် တစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ခွေးပေါက်စများအတွက် အလွန်အန္တရာယ်များသော ဗိုင်းရပ်စ်ကူးစက်မှုသည် အမြဲလိုလို သေဆုံးစေပါသည်။ ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ ထင်ရှားစေပြီး အန္တရာယ်အရှိဆုံးမှာ အာရုံကြောပုံစံဖြစ်သည်။ အသားစားသတ္တဝါများ၏ ပလိပ်ရောဂါကို ကာကွယ်ရန် ကာကွယ်ဆေးထိုးသည်။

Adenoviruses များ နှင့် canine viral hepatitis တွေဖြစ်ပါတယ်။ ပထမနှင့်ဒုတိယအမျိုးအစား adenoviruses ကြောင့်ဖြစ်ရတဲ့ကူးစက်ရောဂါ။ ဖျားနာသောခွေးမှ လေမှတဆင့် အမှုန်အမွှားများ သို့မဟုတ် တံတွေးများမှ ကူးစက်သည်။ ခွေးလေးတွေနဲ့ ခွေးလေးတွေအတွက် အန္တရာယ်အရှိဆုံးပါ။ ဤရောဂါများကို အချိန်မီ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ငယ်များကို ကာကွယ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

Leptospirosis ဖြစ်ပါ တယ်။ လူကိုကူးစက်နိုင်သော ပြင်းထန်သောကူးစက်ရောဂါသည် ခွေးကလေးအား သေစေနိုင်သည်။ ရောဂါသယ်ဆောင်သူများသည် ကြွက်များဖြစ်သည်။ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းသည် ရောဂါကူးစက်နိုင်ခြေကို နည်းပါးစေသည်။

ခှေးရူးရောဂါ လူကို ကူးစက်ပြီး ခွေးနှင့် လူကို သေစေသော ဗိုင်းရပ်စ်ပိုး တစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးကို နှစ်စဉ် မဖြစ်မနေ ထိုးရမယ်။

ကူးစက်ရောဂါများ

ကပ်ပါး

အတွင်းပိုင်းကပ်ပါးပိုးများ

ခွေးကလေးမှ ကူးစက်နိုင်သော အတွင်းကပ်ပါး အမျိုးအစားအားလုံးမှ (ဥပမာ၊ round and tapeworms, သန်ကောင်, heartworms နှင့် အခြား)) ခွေးကလေးအား အခါအားလျော်စွာ ပေးရမည့် အထူးပဋိသန္ဓေတားဆေးများကို တီထွင်ထားပါသည်။

ပြင်ပကပ်ပါးကောင်

ယင်များ၊ ခြင်များ၊ ခွေးကလေးသည် လမ်းလျှောက်ခြင်း သို့မဟုတ် ဆွေမျိုးများနှင့် ဆက်သွယ်ခြင်းတွင် ကူးစက်နိုင်ခြင်းကြောင့် မသက်မသာဖြစ်စေရုံသာမက၊ otitis media နှင့် အရေပြားဆိုင်ရာရောဂါအမျိုးမျိုးတို့ကို ဖြစ်စေသည့် ပိုမိုပြင်းထန်သောရောဂါများဖြစ်စေနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ခွေးကလေးကို ပြင်ပကပ်ပါးပိုးများမှ အခါအားလျော်စွာ ကုသရန် လိုအပ်ပါသည်။ မွေးမြူသူ သို့မဟုတ် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် စီမံဆောင်ရွက်သည့်အချိန်ဇယားကို သင်စစ်ဆေးနိုင်သည်။   

အခြားရောဂါများ

ခွေးကလေးသည် ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးမှုကို ဖြစ်စေသော အခြားအကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့်လည်း ဖျားနာနိုင်သည်။ အဆစ် . ဒါမှမဟုတ် ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထားတဲ့ ကားထဲမှာ ခွေးကလေးတစ်ကောင်ကို အပြင်ကို လှမ်းကြည့်မယ်ဆိုရင် သူ ဖွံ့ဖြိုးလာနိုင်ပါတယ်။ မျက်စိ . ခွေးကလေး တိုးတက်မှုနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုတွင် နောက်ကျကျန်နေပါသည်။ သိမ်မွေ့မှု အစတွင်၊ ပြဿနာသည် အာဟာရချို့တဲ့မှုနှင့် ဆက်စပ်နေနိုင်သည်။

ဟုတ်ပါတယ်၊ ခွေးကလေးကို ရောဂါအားလုံးကနေ ရာနှုန်းပြည့် ကာကွယ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ထို့ကြောင့်၊ သင်သည် တာဝန်ရှိပိုင်ရှင်တစ်ဦးအနေဖြင့် ခွေးကလေး၏ အပြုအမူနှင့် စိတ်နေစိတ်ထား ပြောင်းလဲမှုများကို အမြဲဂရုတစိုက် စောင့်ကြည့်နေသင့်ပြီး ရောဂါ၏ ပထမလက္ခဏာတွင် တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာထံမှ အကူအညီရယူပါ။

မှန်ကန်သော အစာကျွေးနည်းကို လိုက်နာပါ၊ ကာကွယ်ဆေးနှင့် ပိုးကောင်များကို အချိန်မီ လိုက်နာပါ၊ ခွေးလေး၏ အသက်အရွယ်နှင့်အညီ ဖြစ်နိုင်သော ကိုယ်လက်လှုပ်ရှားမှုကို ပေးပါက ရောဂါအများစုကို ရှောင်ရှားနိုင်ပြီး သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ပျော်ရွှင်သော ကလေးဘဝတွင် ပေးစွမ်းနိုင်ပါသည်။

ခွေးကလေးအကြောင်း - ဗီဒီယို

ခွေးကလေးကို ပြုစုနည်း 🐶 ခွေးကလေး စောင့်ရှောက်မှုအတွက် လမ်းညွှန်ချက်အပြည့်အစုံ